De komende maanden woon en werk ik in de Filippijnen. In dit blog vertel ik over mijn avonturen.
woensdag 14 juli 2010
Typhoon Basyang
"Basyang"
Basyang is de eerste noemenswaardige typhoon van het seizoen hier. Voor mij is Basyang een wens die uitkomt. Klinkt misschien gek, maar als adviseur rampenpreventie heb ik nog nooit een ramp meegemaakt. En dat kan natuurlijk niet! Daarom ben ik al weken aan het wachten totdat het weer een beetje heftiger wordt. Een ramp is het hier nog niet, gelukkig maar. Want eigenlijk wil ik ook liever geen ramp meemaken, maar hem voorkomen. En als we het dan toch over werk hebben: het is niet zozeer de typhoon die de ramp is, dat noemen we in vaktermen een bedreiging. Het wordt pas een ramp als je kwetsbaar bent en niet de capaciteit hebt om de bedreiging te doorstaan. Oftewel, je bent de sjaak als je huis aan de rivier oever is gebouwd, het dak los zit, je rijst nog op het land staat en geen familie of vrienden hebt om op terug te vallen als het eten op is. Ik ben gelukkig voorbereid, en zit in een stevig huis met voldoende drinkwater en blikken bonen op de plank. Geen ramp dus.
Ondanks dat ik tegen rampen ben, ben ik wel heel erg gelukkig met deze typhoon. Zo’n milde geeft me een stukje ervaring, zodat ik weet hoe dat voelt en wat het is. En dan doe ik er in gedachten zelf nog wel wat water en wind bij. Nou, het is dus nat, het waait en het is koud! Dat laatste had ik niet verwacht. Ik zit dus lekker warm binnen, met de airco en de fan uit, en een kopje kamille thee. Buiten stort Basyang zijn wolken leeg en dansen de palmen op het ritme van de wind.
Hmmm, even wachten hoor, ik ga even kijken of mijn vuilnisbak misschien weg waait… (valt gelukkig mee)
Mijn huis is veilig van overstromingen, dat heb ik gecheckt toen ik hier kwam kijken. Tijdens Ondoy was er niets aan de hand, terwijl bijna 80% van Manilla onder water stond. Ondoy wordt door iedereen als referentiepunt gebruikt. Logisch, want het was een van de heftigste typhoons die Manilla de laatste jaren heeft getroffen. Best handig, want je hebt gegarandeerd een gespreksonderwerp tijdens saaie taxiritjes en verjaardagsfeestjes. “Hoe hoog stond het water hier tijdens Ondoy?” Of “Tijdens Ondoy regende het zoals nu, en dan 6 uur achter elkaar.” En: “Hier zwommen de kinderen in het 1,5 meter hoge water” (op straat!). En ook: “Tijdens Ondoy stond mijn taxi tot hier in het water” (hij deed het inmiddels weer, ik zat er zelfs in, onderweg naar huis).
Hier in Manilla is Basyang niet zo heftig, zeker niet in vergelijking met Ondoy. Ik ben bijna teleurgesteld (voor de zekerheid klop ik even af nu). PAGASA, een overheidsinstantie, geeft waarschuwingssignalen af voor dit soort potentiële rampen. Die signalen gaan tot op het lokale overheidsniveau. Daar zitten de mensen – in speciale comités – die actie kunnen ondernemen, zoals het waarschuwen en evacueren van wijken of dorpen. We vallen hier in Manilla onder waarschuwingssignaal 1. Dat betekend veel regen en windstoten van 30-60 kph. Er zijn hier in het noorden van de Filippijnen ook gebieden waar signaal 2 (60-100 kph) en 3 (100-185 kph) geldt. En daar zijn op dit moment een paar collega’s op veldbezoek voor een van de projecten die we hebben. Ik ben benieuwd of ze hun geplande reis terug naar Manilla vannacht wel kunnen maken. Misschien blijven ze langer om te helpen bij het evacueren. Dat is tenslotte het werk dat we hier doen, mensen voorbereiden op een mogelijke ramp.
En op het moment van posten van dit bericht viel de stroom en het internet uit. Ook ik ben kennelijk niet geheel onkwetsbaar…
Typhoon Basyang – 24 uur later…
Tja. De stroom viel dus uit. Dat was rond 11 uur ’s avonds. Het moment dat het nieuwe weerbericht komt. Dat weerbericht heb ik dus niet kunnen volgen (ik heb geen radio op batterijen). Kennelijk heb ik het lot getart en heeft mijn afkloppen niet geholpen. Basyang heeft namelijk zijn koers verlegd om een stuk zuidelijker over het land te gaan. Dat betekende signaal twee voor Manilla. En dat heb ik gemerkt. Het was niet meer een schattig buitje, maar flinke windstoten en heftige regen, de hele nacht lang.
Basyang is verantwoordelijk voor 20 doden en vele vermisten. Net voordat deze eerste grote 'ramp' de Filippijnen trof, maakte President Noynoy bekend dat zijn voorgangster al 70% van het budget voor noodhulp en rampenpreventie heeft uitgegeven, voornamelijk in de provincie waar zijn op dit moment in het congress zit.
Naast de doden en vermisten zijn ook veel mensen op andere manieren getroffen. Heel Luzon (het noordelijke deel van de Filippijnen, hier wonen zo'n 40 miljoen mensen) heeft de hele dag zonder stroom gezeten. Op kantoor was het improviseren. Geen stroom, internet en de ontvangst voor mobieltjes was zwak of afwezig, wat het communiceren met het veld lastig maakte. Ook voor mijn collega’s was het een heftige nacht. Het dak van een collega is eraf gewaaid, een andere collega haar dak is deels beschadigd (regen binnen, en geen slaap) en een derde zag op weg naar huis gisteravond daken door de lucht vliegen. Je zal er maar eentje op je hoofd krijgen!
Inmiddels is alles weer terug bij het oude: stroom, internet, ontvangst en geen regen of wind. Bijna alsof er niets gebeurd is. Hmm, toch maar even afkloppen nu…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
He Marije,
BeantwoordenVerwijderenTsja, beetje tegenstrijdig; de gevolgen van rampen willen tegengaan, maar ondertussen hopen op een typhoon.....
Gelukkig werd je dus op je wenken bediend. Een wordt duidelijk hoe belangrijk het is mensen voor te bereiden op dit natuurgeweld.
Succes!