“Wist je dat ik eigenlijk boer ben? In mijn Barangay, in het noorden van Mindanao heb ik een stuk land. Daar verbouwde ik vroeger rijst.” Het is het einde van de dag, en ik ben achter mijn laptop langzaam in slaap aan het vallen in de lome middagwarmte. We zitten in een workshop in Davao om ons voedselzekerheidsproject voor de komende maanden te plannen. De man naast me, een van de project assistenten, heeft zin in een pauze en daar ben ik ook wel aan toe. Hij zit duidelijk op zijn praatstoel. Ik vraag hem waarom hij gestopt is met het verbouwen van rijst. “Dat komt door de veranderingen in het klimaat. Het is steeds droger en irrigatie is een probleem, omdat er niet genoeg water is. Het vennetje in de buurt van mijn land is zo leeg. En ook de waterpompen die we vroeger gebruikten voor irrigatie van de rijstvelden zijn opgedroogt. Er valt steeds minder regen.”
“Doe je nog wel iets met je land? Verbouw je bijvoorbeeld andere gewassen?” vraag ik hem. Dat heet tegenwoordig klimaatadaptatie, ook wel het aanpassen aan een veranderend klimaat. Hij denkt even na en schud dan zijn hoofd. “Op het moment gebruik ik mijn land niet meer, maar ik heb een tijdje knolgewassen verbouwd. Die hebben minder water nodig dan rijst. De boeren van mijn dorp en ik verbouwden bijvoorbeed cassave, blauwe yam en zoete aardappel. Maar nu ben ik geen boer meer.”
Sinds een maand is hij namelijk project assistent voor ons project en zit hij in een kantoor achter een computer. Een hele verandering voor iemand die tot voor kort op zijn blote voeten tussen de rijst stond. “Ik mis de geur van rijst die net in bloei staat. Als de wind door de rijst waait, dan ruikt het overal zo lekker...” Ik proef de heimwee in zijn stem.
Gelukkig is er voor hem een alternatief (deze baan), en kan hij zijn kennis nu voor ons project inzetten. Ook kan hij zijn 4 dochters en 2 zonen naar school sturen. Trots vertelt hij over zijn kinderen, die de beste van de klas zijn en voor de school uitkomen in regionale competities. En zelf is hij ook niet dom. Op zijn 34e heeft hij het goed voor elkaar en heeft al heel wat ervaring opgedaan. Als boer, leraar, predikant in de kerk en nu schrijft hij zijn eerste project voorstel voor een project dat een dorp gaat helpen om groente te verbouwen. Ik kijk in twee trotse en intelligente ogen, en hoop dat klimaatverandering voor hem nieuwe en betere kansen heeft gebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten