Survivor

Island hoppen in Caramoan

 Ik ben een echte expeditie robinson fan. Dan bedoel ik niet de tv serie vanaf de bank, maar het zelf overleven op een tropisch eiland. Fantastisch lijkt me dat. Dat hele groepsprocess mogen ze trouwens achterwege laten. Doe mij maar een onbewoond eiland, met een paar palmbomen, een eindeloze zee vol vissen en een hangmat. Ik vermaak me wel!

Meestal blijft het bij dromen, maar deze vakantie grijp ik de kans om zo’n eiland eens van dichtbij te bekijken. En daarbij – vanuit de hangmat – mezelf de vraag te stellen: “Zou ik hier kunnen overleven? Hoeveel kokosnoten duurt het voordat ik honger krijg?” Als ex-vegetarier kan je natuurlijk niet zomaar Nemo en vriendjes vangen en opeten. Dat is zielig!



Onderweg op de boot



Mijn plaats van bestemming is Caramoan. Een schiereiland met bijbehorende bounty eilandjes ergens in het midden van de Filipijnen. Het is er ‘expeditie robinson-waardig’, want Israel, Frankrijk, Bulgarije en Zweden hebben er inmiddels al 1 of meerdere series van ‘survivor’ (a.k.a. expeditie robinson) opgenomen.

Voor mij een uitstekende plek om het nieuwe jaar in te luiden. Behalve dan dat er juist op dat moment een koufront overtrekt. Dat betekend kou en regen, en een ruige oceaan. We kapseizen bijna met de boot. Oeps! Als ramppreventie adviseur ben ik weer lekker voorbereid. Ik had duidelijk iets beter naar het weerbericht moeten luisteren. Zo wordt surviven op een tropisch eiland toch iets minder aantrekkelijk.



De haven van Caramoan



Dat slechte weer is trouwens geen uitzondering. 90% van de tyfonen komt langs Caramoan en naastgelegen eilanden. De mensen weten hier dus heel goed wat overleven in het slechte weer is. Het leven hier is niet makkelijk, want er zijn maar weinig banen en het dorp is alleen per zee bereikbaar, ondanks dat het op een schiereiland ligt. De wegen worden jaarlijks weggevaagd door aardverschuivingen.

 

Bounty Island



Onderweg op de boot kom ik Arnold tegen, een jongen van mijn leeftijd. Hij is geboren en getogen in Caramoan, maar werkt al een aantal jaar in Makati, de business wijk van Manila. Echt naar z’n zin heeft hij het daar niet, maar hij heeft weinig keus. Veel van zijn leeftijdsgenoten wonen en werken inmiddels ook in Manila.



  

Regen boven zee

Een vriend van hem heeft wel werk in Caramoan. Dankzij Survivor. Door het programma zijn een paar (onbewoonde) eilanden verboden gebied. De TV kan geen pottenkijkers gebruiken. Wat ze wel nodig hebben zijn mensen die bijvoorbeeld de boten kunnen besturen en de camaraploeg kunnen assisteren. Dat levert per serie zeker 100 banen op voor de lokale bewoners. Zo helpt Survivor niet alleen de celebrities overleven op een bounty island, maar ook de lokale bevolking. Dat lijkt me een goede deal.



Op de boot schuilen voor de regen



Ik besluit na twee koude en natte dagen terug naar de zon van Manila te gaan. De hangmat is in de tas gebleven, maar ik heb me wel goed vermaakt. Het nieuwe jaar is in stijl ingeluid, met een bezoek aan de nachtmis, een warm ontvangst bij Arnold en familie, en een nacht vol dansmuziek en vuurwerk. Ik ben klaar voor 2011!